Τετάρτη 5 Αυγούστου 2015

ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΥΠΕΡΑΓΙΑΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ ΑΓΡΙΛΙΩΝ ΣΑΜΗΣ , ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΑΓΙΩΝ ΦΑΝΕΝΤΩΝ και ΙΕΡΟΣ ΝΑΟΣ ΖΩΟΔΟΧΟΥ ΠΗΓΗΣ ΣΑΜΗΣ

Η Παναγία στ’ Αγρίλια της Σάμης ιδρύθηκε ως μοναστήρι το 1722. Σύμφωνα με την εκκλησιαστική ιστορία, τότε στο σημείο αυτό, δύο βοσκοί της περιοχής και η υπηρέτριά τους βρήκαν την θαυματουργή εικόνα της Παναγίας. Το θεώρησαν θεϊκό σημάδι, και οι τρεις πήραν την απόφαση να μονάσουν και έχτισαν εδώ το μοναστήρι αφιερωμένο στην Κοίμηση της Θεοτόκου.
Είναι ανδρική μονή και γιορτάζει τον Δεκαπενταύγουστο, οπότε πιστοί και προσκυνητές από όλη την Κεφαλονιά και την γειτονική Ιθάκη. Κατά την διάρκεια του 18ου αιώνα πέρασε από την Παναγία στ’ Αγρίλια και ο Κοσμάς ο Αιτωλός, προς τιμήν του οποίου χτίστηκε εκκλησάκι μέσα στην περίβολο της Μονής, το οποίο γιορτάζει στις 24 Αυγούστου. Συνδέεται με την Σάμη, που βρίσκεται πολύ κοντά, με ασφαλτόστρωτο δρόμο.
Η Παναγία στ’ Αγρίλια είναι χτισμένη σε ύψωμα και έχει καταπληκτική θέα προς τον κόλπο της Σάμης, την παραλία της Αντίσαμου, το στενό με την Ιθάκη και την δυτική πλευρά του γειτονικού νησιού. Το επίσημο όνομα του μοναστηριού είναι: Ιερά Μονή Υπεραγίας Θεοτόκου Αγριλίων Σάμης.
Ανδρική Μονή. Κτίσθηκε τον 18ο αιώνα στη θέση όπου ευρέθη η θαυματουργή εικόνα της Θεομήτορος το 1722 από 2 βοσκούς και την υπηρέτριά τους. Μετά την ανεύρεση της εικόνος αποφάσισαν και οι τρεις να μονάσουν. Οι μοναχοί Γαβριήλ και Συμεών και η μοναχή Πελαγία συνέστησαν την πρώτη δύναμη της Μονής και εργάστηκαν με ακάματο ζήλο για την ανάδειξή της σε προσκυνηματική Μονή και την αύξηση της περιουσίας της. Στην Μονή αυτή κήρυξε και ο ʼγιος Κοσμάς ο Αιτωλός κατά την περιοδεία του στην περιφέρεια της Σάμης. Σε ανάμνηση του γεγονότος έχει κτισθεί κομψότατο εκκλησάκι εκτός του περιβόλου της Μονής. Η μονή Αγριλιών Η Μονή πανηγυρίζει στις 15 Αυγούστου (Κοίμηση της Θεοτόκου) οπότε συρρέουν πλήθη πιστών από όλο το νησί, την Ιθάκη, ακόμη και την Αιτωλοακαρνανία. Επίσης τιμά και τη μνήμη του Αγίου Κοσμά του Αιτωλού στις 24 του ίδιου του μηνός. Το όνομα της το οφείλει, η ανδρική αυτή μονή, στις πολλές αγριλιές, αγριλίδια όπως ονομάζονται στην Κεφαλλονιά και έχει άμεση σχέση με την εύρεση της εικόνας της Παναγίας στη ρίζα μιας αγριελιάς. Η ονομασία Παναγία στα Αγρίλια είναι η επικρατέστερη. άποψη ΝαούΣε κοντινή απόσταση βρίσκεται και η κατεστραμμένη Μονή των Αγίων Φανέντων, στην οποία μπορείτε να θαυμάσετε εξαιρετικά δείγματα μεταβυζαντινής τοιχογραφίας. Η θαυματουργή εικόνα των Αγίων Φανέντων (Γρηγορίου-Θεοδώρου-Λέοντος των Κωνσταντινουπολιτών) και η εικόνα της Παναγίας της Γλυκοφιλούσας, η επονομαζόμενη του "Λουτρού", βρίσκονται αποθησαυρισμένες στο νεόδμητο περικαλλή ιερό Ναό της Υπ. Θεοτόκου στη Σάμη, ο οποίος διαθέτει σύγχρονες εξαιρετικές τοιχογραφίες και ένα θαυμαστό ξυλόγλυπτο τέμπλο με ωραιότατες σύγχρονες φορητές εικόνες. Κατά τον 2ο αιώνα μ.Χ. ο γιός του Γνωστικού Καρποκράτους, Επιφάνης επισκέπτεται την Σάμη και τιμάται ως θεός. Ο ναός των Αγίων Φανέντων θεωρείται ότι κτίστηκε στα ερείπια του ναού του Επιφάνους. Αλλοι πιστεύουν ότι ο Χριστιανισμός εισήχθη από τον Έρασμο τον Αντιοχέα επί αυτοκρατορίας Διοκλητιανού. Το 1987 Διατυπώθηκε από τον Γερμανό Heinz Warnecke η άποψη, ότι τη νέα θρησκεία έφερε στο νησί ο Απόστολος Παύλος, όταν έφτασε ναυαγός εδώ κατά το ταξίδι του προς την Ρώμη (πράξεις Αποστόλων κ.27και 28), ΤοιχογραφίαΣε υψόμετρο 250 περίπου μέτρων από την επιφάνεια της θάλασσας σε έναν λόφο που κατά την αρχαιότητα ονομαζόταν Κύατις βρίσκονται τα ερείπια της Μονής των Αγίων Φανέντων. Δεν υπάρχουν ακριβείς πληροφορίες σχετικά με τον ιδρυτή της Μονής ούτε και για τον χρόνο ίδρυσης της, είναι όμως γνωστό ότι για την αναστήλωση της τον 17ο αιώνα χρησιμοποιήθηκε οικοδομικό υλικό από τα ερείπια της αρχαίας ακρόπολης της Σάμης. Οι τρείς άγιοι, Θεόδωρος Γρηγόριος και Λέων, ήταν χριστιανοί ναύτες του ρωμαϊκού στόλου που το 188 π.Χ. είχε κατακτήσει το νησί, οι οποίοι μόνασαν στους γύρω λόφους. Όταν εκδόθηκε το διάταγμα του αυτοκράτορα Κωνστάντιου που επέβαλε σε όλους τους υπηκόους του να ασπασθούν τον αρειανισμό, οι τρείς αυτοί στρατιωτικοί αρνήθηκαν να επιστρέψουν πίσω, και να ασπασθούν μια αίρεση η οποία θα ήταν ενάντια στην πίστη τους. Έτσι έμειναν στη Σάμη όπου ήταν κομβικό σημείο ανεφοδιασμού για τα πλοία του ρωμαϊκού στόλου. Η παράδοση θέλει τα λείψανα τους να αποκαλύφθηκαν σε σπήλαιο της περιοχής με επεισοδιακό όσο και θαυματουργό τρόπο, γεγονός που αιτιολογεί την ονομασία τους ως Άγιοι Φανέντες. Τα λείψανα επί Ενετοκρατίας μεταφέρθηκαν στην Βενετία, όπου εντοπίσθηκαν, ταυτοποιήθηκαν, και τελικά επαναπατρίσθηκαν το 2009 μετά από πολυετείς προσπάθειες της Μητρόπολης Κεφαλληνίας. Ερείπια Παλιού ΝαούΟι σεισμοί του 1953 κατέστρεψαν εντελώς το παλαιότατο κτίριο, και από τότε το μοναστήρι εγκαταλείφθηκε εντελώς. Σήμερα, δίπλα στα απομεινάρια των κτισμάτων της μονής υπάρχει παρεκκλήσι αφιερωμένο στη μνήμη του Αγίου Νικολάου, μέσα στο οποίο υπάρχει εικόνα των Αγίων Φανέντων. Η εικόνα αυτή είναι αντίγραφο της γνήσιας, η οποία βρίσκεται στο Ναό της Ζωοδόχου Πηγής στη Σάμη. Ο λόφος στον οποίο βρίσκονται τα ερείπια της μονής αποτελεί την κατάληξη μιας πεζοπορικής διαδρομής που ξεκινάει από την κωμόπολη της Σάμης περνάει από την Αρχαία Ακρόπολη και καταλήγει στη μονή Αγριλίων. Μέσα από καταπράσινες διαδρομές με ανεπανάληπτη θέα, μπορείτε να θαυμάσετε την ομορφιά της φύσης και την αρχαία κληρονομιά της περιοχής απολαμβάνοντας την ηρεμία και τη γαλήνη που το τοπίο επιφυλάσσει. Πανηγύρι στο χώρο της μονής γίνεται την ημέρα των Αγίων Πάντων, ημέρα όπου και γιορτάζεται η μνήμη των τριών Αγίων. Ηγούμενος Ι. Μ. Υπ. Θεοτ. Αγριλίων και Αγ. Φανέντων Σάμης είναι ο Πανοσιολ. Αρχιμ. Χρυσόστομος Αλεξάτος. ΤΗΛΕΦΩΝΟ ΗΓΟΥΜΕΝΟΥ: 2674022089 Μονή Αγίων Φανέντων   ΤΟ ΑΓΙΟ ΒΗΜΑ ΤΟΥ ΠΑΛΑΙΟΥ ΚΑΘΟΛΙΚΟΥ Ι.Μ.ΑΓ.ΦΑΝΕΝΤΩΝ 

Copy and WIN : http://ow.ly/KNICZ
Το αρχαιότερο μοναστήρι της Κεφαλονιάς. Το δυσπρόσιτο αυτό μαναστήρι βρίσκεται σε υψόμετρο 760 μέτρων. Σώζεται ο Μεσαιωνικός Πύργος και το παλαιότατο Αρχονταρίκι. Κτίσθηκε την εποχή του Βυζαντίου, γύρω στον 8ο αιώνα. Στους χρόνους της ακμής του απέκτησε μεγάλη κτηματική περιουσία, που ανερχόταν σε "8.000 βατούλια". Το άριστα οργανωμένο αυτό ανδρικό κοινόβιο με την πολυμελή αδελφότητα καλλιέργησε πνευματικά και πολιτιστικά την περιοχή του Πόρου. Στη Μονή αυτή ασκήτευσε και ηγουμένευσε τον προηγούμενο αιώνα ο χαρισματικός και διακριτικός γέροντας, ο Όσιος Κλήμης, του οποίου επίκειται να γίνει η κατάταξη στο Αγιολόγιο της Ορθόδοξης Εκκλησίας μέσα στα επόμενα χρόνια. Δυστυχώς η Μονή έχει υποστεί σοβαρές ζημιές από τους σεισμούς του 1953 και από πυρκαϊά (1994). Εορτάζει στις 8 Σεπτεμβρίου (Γενέσιον της Θεοτόκου). ΤΗΛΕΦΩΝΟ ΗΓΟΥΜΕΝΟΥ: 2674072297 ΠΗΓΗ : http://new.imk.gr/el/info.asp?CatID=5&scatid=28&EntityID=24 Ο Εθνικός δρυμός του Αίνου Το μοναστήρι της Υπεραγίας Θεοτόκου Άτρου (Παναγία της Άτρου) βρίσκεται στο ομώνυμο βουνό που δεσπόζει πάνω από τον Πόρο και σε υψόμετρο 760 μέτρων, σε ένα μικρό οροπέδιο κοντά στην κορυφή. Η θέα προς το Ιόνιο είναι εκπληκτική, ενώ ο Πόρος και ο μικρός του όρμος είναι ακριβώς κάτω από το μοναστήρι. Το περιβάλλον και η εικόνα του κτιριακού συγκροτήματος, θυμίζουν παλαιότερες εποχές. Η περιοχή είναι έρημη και η πρόσβαση σε αυτή δύσκολη λόγω του υψομέτρου. atros_300b.jpg Η μονή είναι αφιερωμένη στην γέννηση της Θεοτόκου και αποτελεί σημαντικό μνημείο για ολόκληρη την Κεφαλονιά. Σήμερα υπάρχει μόνο ένας μοναχός στην Άτρο. Έξω από τον περίβολο υπάρχει το νεότευκτο Ηγουμενείο, στο οποίο φιλοξενούνται οι επισκέπτες της μονής. Είναι το αρχαιότερο μοναστήρι του νησιού. Εορτάζει την 8η Σεπτεμβρίου και εκείνη την ημέρα πολλοί κάτοικοι της περιοχής και επισκέπτες ανεβαίνουν στην Άτρο, καθώς πρόκειται για σημαντική εορτή των Πρόννων με ρίζες βαθιά στην ιστορική παράδοση του τόπου. ΤΟ ΜΟΝΑΣΤΗΡΙ ΤΗΣ ΑΤΡΟΥ Το πιο σημαντικό χαρακτηριστικό της μονής είναι ο μεσαιωνικός αμυντικός πύργος της, ένα σπάνιο στοιχείο μοναστηριακής αρχιτεκτονικής. Η κατασκευή του επιβλήθηκε λόγω των πολλών πειρατικών επιδρομών του μεσαίωνα. Η θέα από το μοναστήρι στο Ιόνιο είναι συγκλονιστική. Με τον όρμο και τον οικισμό του Πόρου στα πόδια σας, μπροστά σας απλώνεται ένα πανόραμα με την Πελοπόννησο και την Στερεά Ελλάδα στο φόντο του Ιονίου πελάγους. Η πρόσβαση με αυτοκίνητο γίνεται από χωματόδρομο λίγο μετά το φαράγγι του Πόρου. Βρίσκεται σε απόσταση 5 χιλιομέτρων από τον Πόρο μέσω χωματόδρομου. ΙΣΤΟΡΙΑ Η πρώτη του ιστορική καταγραφή γίνεται στο ‘’Πρακτικόν’’ της Λατινικής επισκοπής Κεφαλονιάς το 1264, ένα κείμενο που αφορά κυρίως ιδιοκτήτες γης στο νησί. Ωστόσο από το κείμενο προκύπτει ότι το μοναστήρι της Άτρου ήταν ήδη σε πλήρη ακμή εκείνη την εποχή με πολλά κτήματα στην Άτρο, το Αράκλι και την Κορωνή. Επομένως το μοναστήρι ιδρύθηκε κάποια στιγμή μετά τον 8ο αι. μ.Χ, οπωσδήποτε πολλά χρόνια πριν το 1264, όταν η Κεφαλονιά αποτελούσε ακόμα τμήμα της Βυζαντινής αυτοκρατορίας. Πολλοί από τους ευεργέτες και δωρητές της μονής που αναφέρονται στο Πρακτικό είχαν επώνυμα οικογενειών που υπάρχουν ακόμα και σήμερα στην περιοχή, 9 αιώνες μετά, όπως Άννινος, Κουρκουμέλης και Κορισιάνος. Το μοναστήρι ήταν αρχικά ανδρικό, ωστόσο γύρω στο 1500 μετετράπη σε γυναικείο. Την ίδια περίοδο, εποχή που συμπίπτει με την σύντομη Οθωμανική κυριαρχία στο νησί, κτίστηκε το σημαντικότερο αρχιτεκτονικό μνημείο του μοναστηριου: Ο εντυπωσιακός μεσαιωνικός αμυντικός πύργος, ο οποίος υπάρχει μέχρι σήμερα και είναι μοναδικός για τα δεδομένα της Κεφαλονιάς. Λίγο πριν την ναυμαχία της Ναυπάκτου το 1571, μια επιδρομή Τούρκων που δήωσε την Κεφαλονιά, έφθασε ως το μοναστήρι της Άτρου και οι καλόγριες οδηγήθηκαν σε σκλαβοπάζαρα. Χάρη σε ενέργειες του επισκόπου της Κεφαλονιάς, εξαγοράστηκε η ελευθερία τους και οι περισσότερες επέστρεψαν στο μοναστήρι. Ωστόσο το 1598 και λόγω των έντονων φόβων για νέα επιδρομή Τούρκων, οι καλόγριες αποφάσισαν να φύγουν από την Άτρο και να ιδρύσουν τον Άγιο Νικόλαο στου Χαλκιόπουλου, σε πιο ασφαλή τοποθεσία της ενδοχώρας των Πρόννων. Αυτό ήταν το τέλος της γυναικείας παρουσίας στην Άτρο, που από το 1600 που επανιδρύθηκε και στο εξής, θα είναι ανδρικό μοναστήρι. Φωτογραφία Η διαχείριση των κτημάτων της μονής στην περιοχή αποτελούσε πάντα πολύ σημαντικό ζήτημα για αυτήν, μιας και εμπλέκονταν σε αυτή οι μικροκαλλιεργητές των Πρόννων, οι διεκδικήσεις των μεγαλοϊδιοκτητών και οι επεμβάσεις των Βενετών από το 1500 και των Άγγλων που είχαν υπό τον έλεγχό τους το νησί από τον 19ο αι. Όλα τα κτίρια του μοναστηριού γκρεμίστηκαν με τους σεισμούς του 1953, εκτός από τον πύργο. Μεγάλο μέρος της μονής αναστηλώθηκε και στις μέρες μας εκτεταμένες εργασίες συντήρησης, ιδιαίτερα στον πύργο, βελτίωσαν αρκετά την κατάστασή του με επεξηγηματικές πινακίδες για τον επισκέπτη. ΠΗΓΗ : http://e-poros.gr/atrosgr.php http://thavoreio-fos.blogspot.gr

Copy and WIN : http://ow.ly/KNICZ
Το αρχαιότερο μοναστήρι της Κεφαλονιάς. Το δυσπρόσιτο αυτό μαναστήρι βρίσκεται σε υψόμετρο 760 μέτρων. Σώζεται ο Μεσαιωνικός Πύργος και το παλαιότατο Αρχονταρίκι. Κτίσθηκε την εποχή του Βυζαντίου, γύρω στον 8ο αιώνα. Στους χρόνους της ακμής του απέκτησε μεγάλη κτηματική περιουσία, που ανερχόταν σε "8.000 βατούλια". Το άριστα οργανωμένο αυτό ανδρικό κοινόβιο με την πολυμελή αδελφότητα καλλιέργησε πνευματικά και πολιτιστικά την περιοχή του Πόρου. Στη Μονή αυτή ασκήτευσε και ηγουμένευσε τον προηγούμενο αιώνα ο χαρισματικός και διακριτικός γέροντας, ο Όσιος Κλήμης, του οποίου επίκειται να γίνει η κατάταξη στο Αγιολόγιο της Ορθόδοξης Εκκλησίας μέσα στα επόμενα χρόνια. Δυστυχώς η Μονή έχει υποστεί σοβαρές ζημιές από τους σεισμούς του 1953 και από πυρκαϊά (1994). Εορτάζει στις 8 Σεπτεμβρίου (Γενέσιον της Θεοτόκου). ΤΗΛΕΦΩΝΟ ΗΓΟΥΜΕΝΟΥ: 2674072297 ΠΗΓΗ : http://new.imk.gr/el/info.asp?CatID=5&scatid=28&EntityID=24 Ο Εθνικός δρυμός του Αίνου Το μοναστήρι της Υπεραγίας Θεοτόκου Άτρου (Παναγία της Άτρου) βρίσκεται στο ομώνυμο βουνό που δεσπόζει πάνω από τον Πόρο και σε υψόμετρο 760 μέτρων, σε ένα μικρό οροπέδιο κοντά στην κορυφή. Η θέα προς το Ιόνιο είναι εκπληκτική, ενώ ο Πόρος και ο μικρός του όρμος είναι ακριβώς κάτω από το μοναστήρι. Το περιβάλλον και η εικόνα του κτιριακού συγκροτήματος, θυμίζουν παλαιότερες εποχές. Η περιοχή είναι έρημη και η πρόσβαση σε αυτή δύσκολη λόγω του υψομέτρου. atros_300b.jpg Η μονή είναι αφιερωμένη στην γέννηση της Θεοτόκου και αποτελεί σημαντικό μνημείο για ολόκληρη την Κεφαλονιά. Σήμερα υπάρχει μόνο ένας μοναχός στην Άτρο. Έξω από τον περίβολο υπάρχει το νεότευκτο Ηγουμενείο, στο οποίο φιλοξενούνται οι επισκέπτες της μονής. Είναι το αρχαιότερο μοναστήρι του νησιού. Εορτάζει την 8η Σεπτεμβρίου και εκείνη την ημέρα πολλοί κάτοικοι της περιοχής και επισκέπτες ανεβαίνουν στην Άτρο, καθώς πρόκειται για σημαντική εορτή των Πρόννων με ρίζες βαθιά στην ιστορική παράδοση του τόπου. ΤΟ ΜΟΝΑΣΤΗΡΙ ΤΗΣ ΑΤΡΟΥ Το πιο σημαντικό χαρακτηριστικό της μονής είναι ο μεσαιωνικός αμυντικός πύργος της, ένα σπάνιο στοιχείο μοναστηριακής αρχιτεκτονικής. Η κατασκευή του επιβλήθηκε λόγω των πολλών πειρατικών επιδρομών του μεσαίωνα. Η θέα από το μοναστήρι στο Ιόνιο είναι συγκλονιστική. Με τον όρμο και τον οικισμό του Πόρου στα πόδια σας, μπροστά σας απλώνεται ένα πανόραμα με την Πελοπόννησο και την Στερεά Ελλάδα στο φόντο του Ιονίου πελάγους. Η πρόσβαση με αυτοκίνητο γίνεται από χωματόδρομο λίγο μετά το φαράγγι του Πόρου. Βρίσκεται σε απόσταση 5 χιλιομέτρων από τον Πόρο μέσω χωματόδρομου. ΙΣΤΟΡΙΑ Η πρώτη του ιστορική καταγραφή γίνεται στο ‘’Πρακτικόν’’ της Λατινικής επισκοπής Κεφαλονιάς το 1264, ένα κείμενο που αφορά κυρίως ιδιοκτήτες γης στο νησί. Ωστόσο από το κείμενο προκύπτει ότι το μοναστήρι της Άτρου ήταν ήδη σε πλήρη ακμή εκείνη την εποχή με πολλά κτήματα στην Άτρο, το Αράκλι και την Κορωνή. Επομένως το μοναστήρι ιδρύθηκε κάποια στιγμή μετά τον 8ο αι. μ.Χ, οπωσδήποτε πολλά χρόνια πριν το 1264, όταν η Κεφαλονιά αποτελούσε ακόμα τμήμα της Βυζαντινής αυτοκρατορίας. Πολλοί από τους ευεργέτες και δωρητές της μονής που αναφέρονται στο Πρακτικό είχαν επώνυμα οικογενειών που υπάρχουν ακόμα και σήμερα στην περιοχή, 9 αιώνες μετά, όπως Άννινος, Κουρκουμέλης και Κορισιάνος. Το μοναστήρι ήταν αρχικά ανδρικό, ωστόσο γύρω στο 1500 μετετράπη σε γυναικείο. Την ίδια περίοδο, εποχή που συμπίπτει με την σύντομη Οθωμανική κυριαρχία στο νησί, κτίστηκε το σημαντικότερο αρχιτεκτονικό μνημείο του μοναστηριου: Ο εντυπωσιακός μεσαιωνικός αμυντικός πύργος, ο οποίος υπάρχει μέχρι σήμερα και είναι μοναδικός για τα δεδομένα της Κεφαλονιάς. Λίγο πριν την ναυμαχία της Ναυπάκτου το 1571, μια επιδρομή Τούρκων που δήωσε την Κεφαλονιά, έφθασε ως το μοναστήρι της Άτρου και οι καλόγριες οδηγήθηκαν σε σκλαβοπάζαρα. Χάρη σε ενέργειες του επισκόπου της Κεφαλονιάς, εξαγοράστηκε η ελευθερία τους και οι περισσότερες επέστρεψαν στο μοναστήρι. Ωστόσο το 1598 και λόγω των έντονων φόβων για νέα επιδρομή Τούρκων, οι καλόγριες αποφάσισαν να φύγουν από την Άτρο και να ιδρύσουν τον Άγιο Νικόλαο στου Χαλκιόπουλου, σε πιο ασφαλή τοποθεσία της ενδοχώρας των Πρόννων. Αυτό ήταν το τέλος της γυναικείας παρουσίας στην Άτρο, που από το 1600 που επανιδρύθηκε και στο εξής, θα είναι ανδρικό μοναστήρι. Φωτογραφία Η διαχείριση των κτημάτων της μονής στην περιοχή αποτελούσε πάντα πολύ σημαντικό ζήτημα για αυτήν, μιας και εμπλέκονταν σε αυτή οι μικροκαλλιεργητές των Πρόννων, οι διεκδικήσεις των μεγαλοϊδιοκτητών και οι επεμβάσεις των Βενετών από το 1500 και των Άγγλων που είχαν υπό τον έλεγχό τους το νησί από τον 19ο αι. Όλα τα κτίρια του μοναστηριού γκρεμίστηκαν με τους σεισμούς του 1953, εκτός από τον πύργο. Μεγάλο μέρος της μονής αναστηλώθηκε και στις μέρες μας εκτεταμένες εργασίες συντήρησης, ιδιαίτερα στον πύργο, βελτίωσαν αρκετά την κατάστασή του με επεξηγηματικές πινακίδες για τον επισκέπτη. ΠΗΓΗ : http://e-poros.gr/atrosgr.php http://thavoreio-fos.blogspot.gr

Copy and WIN : http://ow.ly/KNICZ

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου